Problem:

  • w kanale pneumatycznego transportu rozdrobnionych tekstyliów pojawiają się iskry oraz gorące cząstki; jeżeli przedostaną się do rozwłókniacza, mogą spowodować wybuch lub pożar
  • audyt ubezpieczyciela wykazał nieakceptowalny poziom ryzyka pożarowego/wybuchowego
  • inwestor oczekiwał zastosowania analogicznego rozwiązania jak w siostrzanym zakładzie (system gaszenia CO2), ale takie podejście mogło stanowić zagrożenie dla personelu

Rozwiązanie:

  • podczas merytorycznego spotkania z inwestorem przedstawiliśmy argumenty, które jasno wskazywały dlaczego system gaszenia CO2 w kanale dolotowym rozwłókniacza mógłby stanowić zagrożenie dla życia personelu
  • zaproponowaliśmy system wykrywania i gaszenia iskier wodą
  • ubezpieczyciel zaakceptował naszą propozycję, a my sprawnie zainstalowaliśmy system

System zgodny z wytycznymi ubezpieczyciela

Zaproponowane rozwiązanie nie budziło żadnych wątpliwości zarówno inwestora jak i ubezpieczyciela.

Merytoryczne doradztwo

Początkowe wymagania inwestora, po naszym merytorycznym doradztwie, zostały dostosowane do lokalnych warunków produkcji.

Eliminacja zagrożenia

Jak pokazuje doświadczenie, w instalacjach tego typu często pojawiają się iskry oraz gorące cząstki, które mogą prowadzić do pożaru lub wybuchu.

Audyt ubezpieczyciela wskazuje zagrożenie pożarowe i wybuchowe

System zaprojektowaliśmy i wdrożyliśmy w polskim zakładzie należącym do międzynarodowego koncernu produkującego kołdry i poduszki. Wcześniej ubezpieczyciel przeprowadził w tym zakładzie audyt, który wykazał, że linia rozwłókniania tekstyliów nie zapewnia minimalnego poziomu bezpieczeństwa pożarowego i wybuchowego. Istniało ryzyko, że iskry bądź gorące cząstki zostaną zaciągnięte wraz z surowcem poprzez kanał transportu pneumatycznego do komory rozwłókniacza. Taka sytuacja groziła pożarem lub wybuchem.

Dlaczego nie warto ślepo wzorować się na siostrze?

W siostrzanym zakładzie w Wielkiej Brytanii do ochrony analogicznego urządzenia zastosowano system gaszenia CO2. Rozwiązanie to w wielu przypadkach jest bardzo skuteczne i często zalecamy je jako optymalną metodę ochrony. Ale nie tym razem. W strefie gaszenia CO2 nie mogą znajdować się ludzie, ponieważ:

  • gaszenie gazami obojętnymi, w tym CO2, polega na obniżeniu stężenia tlenu w powietrzu
  • po przekroczeniu 6% stężenia COstaje się toksyczny dla ludzi

W polskim zakładzie firmy mieliśmy do czynienia z ochroną urządzenia, którego komora robocza nie była w pełni szczelna. Z kolei samo urządzenie pracowało na otwartej przestrzeni w hali produkcyjnej. To oznaczało, że w przypadku aktywacji systemu gaz podawany do wnętrza urządzenia będzie przedostawać się do hali, stanowiąc zagrożenie dla personelu. To dlatego przed rozpoczęciem gaszenia systemem CO2 należałoby ewakuować halę. Niestety wiązałoby się to z opóźnioną aktywacją systemu gaszenia oraz wymagałoby przestoju produkcji.

Co więcej, gaszenie CO2 czy też innymi gazami obojętnymi uruchamia się dopiero w chwili, gdy wystąpi zarzewie pożaru. W przypadku producenta kołder i poduszek to zdecydowanie za późno. Potrzebowaliśmy rozwiązania, które pozwoliłoby zadziałać wcześniej, tj. zanim potencjalne źródło zapłonu przedostanie się do chronionego urządzenia.

Wybór optymalnego rozwiązania

Po konsultacjach technicznych ustaliliśmy z przedstawicielem inwestora, że w tym przypadku optymalnym rozwiązaniem będzie zastosowanie systemu wykrywania i gaszenia iskier wodą. Ten typ zabezpieczenia najczęściej montuje się na kanałach transportu pneumatycznego lub kanałach grawitacyjnych, które zasilają urządzenia i aparaty – najczęściej są to cyklony, filtry odpylające, a także silosy. Ubezpieczyciel zaakceptował rozwiązanie, a my je wdrożyliśmy w ciągu kilku dni.

Na naszym blogu piszemy również o tym, jak system wykrywania i gaszenia iskier sprawdził się u producenta herbaty. Przeczytaj o tym, jak działa system gaszenia iskier dla instalacji odpylania.

LOKALNE WARUNKI ZABEZPIECZEŃ

ZOBACZ KROK PO KROKU, JAK DZIAŁA WYKRYWANIE I GASZENIE ISKIER

Gaszenie CO2 a życie ludzkie: dlaczego trzeba uważać?

Gaszenie gazem obojętnym wymaga obniżenia stężenia tlenu w powietrzu do minimum 15% obj. Takie stężenie powoduje osłabienie funkcji fizjologicznych i umysłowych człowieka. Gdy stężenie spadnie do 12,5% obj. mamy do czynienia z zagrożeniem życia ludzkiego. W przypadku dalszego spadku stężenia tlenu do ok. 10% obj. człowiek niepostrzeżenie tracić przytomność. Dodatkowo jeśli niedobór tlenu powodowany jest przez gazy obojętne (np. azot, argon, hel itp.), osłabienie funkcji nie jest zauważalne dla poszkodowanego.

W normalnych warunkach stężenie CO2 w powietrzu wynosi między 0,2 a 0,5%. Gdy jego stężenie wzrośnie do 6% odczuwamy lekką duszność, znużenie oraz obniżenie spostrzegawczości. Przy stężeniu ok. 10% duszność jest znaczna. Pojawiają się omamy i rośnie otępienie, a po kilku minutach następuje zamroczenie. Stężenie CO2 między 10 a 20% powoduje dodatkowo zaburzenia rytmu oddechowego, drgawki, a ostatecznie zgon w wyniku porażenia układu oddechowego. Z kolei nagły wzrost stężenia powyżej 30% wywołuje śmierć na skutek porażenia naczyń krwionośnych mózgu i jego obrzęk.

Do skutecznego gaszenia pożaru konieczne jest stężenie CO2 znacznie przekraczające 30%, poziom ten powinien być osiągnięty w zaledwie kilkudziesięciu sekund.