Problem:
- w kanale pneumatycznego transportu rozdrobnionych tekstyliów pojawiają się iskry oraz gorące cząstki, które po przedostaniu się do tzw. rozwłókniacza mogą spowodować wybuch lub pożar
- audyt ubezpieczyciela wykazał nieakceptowalny poziom ryzyka pożarowego / wybuchowego
- inwestor oczekiwał zastosowania analogicznego rozwiązania jak w siostrzanym zakładzie (system gaszenia CO2), które w tym przypadku mogło stanowić zagrożenie dla personelu
Rozwiązanie:
- merytoryczna dyskusja oraz przedstawienie inwestorowi argumentów, dlaczego system gaszenia CO2 może stanowić zagrożenie dla życia personelu
- zastosowanie na kanale dolotowym rozwłókniacza systemu wykrywania i gaszenia iskier wodą
System zgodny z wytycznymi ubezpieczyciela
Merytoryczne doradztwo
Eliminacja zagrożenia
Sprawdź szczegóły nt. wdrożonych urządzeń i usług:
Audyt ubezpieczyciela
System został zaprojektowany i wdrożony w polskim zakładzie należącym do międzynarodowego koncernu produkującego kołdry i poduszki. Wcześniej zakład ten został poddany audytowi ubezpieczyciela, który wykazał, że linia rozwłókniania tekstyliów nie zapewnia minimalnego poziomu bezpieczeństwa pożarowego i wybuchowego. Istniało ryzyko, że iskry bądź gorące cząstki zostaną zaciągnięte wraz z surowcem poprzez kanał transportu pneumatycznego do komory rozwłókniacza. Taka sytuacja groziła pożarem lub wybuchem.
Dlaczego nie warto wzorować się na siostrze
W siostrzanym zakładzie zlokalizowanym w Wielkiej Brytanii do ochrony analogicznego urządzenia zastosowano system gaszenia CO2. Rozwiązanie to w wielu przypadkach jest bardzo skuteczne i często zalecamy je jako optymalną metodę ochrony. W tym jednak przypadku mieliśmy do czynienia z ochroną urządzenia, którego komora robocza nie była w pełni szczelna, a samo urządzenie posadowione było na otwartej przestrzeni w hali produkcyjnej. Oznacza to, że podawany do wnętrza urządzenia gaz będzie emitowany do hali, stanowiąc zagrożenie dla personelu. Dzieje się tak, ponieważ CO2 obniża stężenie tlenu, a po przekroczeniu stężenia 6% staje się toksyczne dla ludzi. Może to prowadzić do zawrotów głowy, omdleń, a w skrajnych przypadkach zatruć. Z tych względów przed rozpoczęciem gaszenia należy ewakuować halę, co znacząco opóźnia aktywację systemu gaszenia oraz wymaga przestoju produkcji.
Należy również zwrócić uwagę, że gaszenie CO2 czy też innymi gazami obojętnymi jest aktywowane w chwili, gdy wystąpi zarzewie pożaru. Z kolei system wykrywania i gaszenia iskier pozwala zadziałać wcześniej, tj. zanim potencjalne źródło zapłonu przedostanie się do chronionego urządzenia. Ten typ zabezpieczenia najczęściej montuje się na kanałach transportu pneumatycznego lub kanałach grawitacyjnych, które zasilają urządzenia i aparaty – najczęściej są to cyklony, filtry odpylające, a także silosy.
Gaszenie CO2 a życie ludzkie
System gaszenia CO2 ma sporo zalet i w wielu przypadkach jest najlepszym dostępnym rozwiązaniem. Należy jednak pamiętać, że w strefie gaszenia nie mogą znajdować się ludzie, gdyż może to grozić ich śmiercią. Wpływ na to mają dwa czynniki:
- zasada gaszenia gazami obojętnymi polega na obniżeniu stężenia tlenu w powietrzu,
- podwyższone stężenie CO2 ma działanie toksyczne na organizm ludzki.
Wpływ obniżenia stężenia tlenu
Gaszenie gazem obojętnym wymaga obniżenia stężenia tlenu w powietrzu do minimum 15% obj. Takie stężenie powoduje osłabienie funkcji fizjologicznych i umysłowych człowieka. Gdy stężenie spadnie do 12,5% obj. mamy do czynienia z zagrożeniem życia ludzkiego. W przypadku dalszego spadku stężenia tlenu do ok. 10% obj. człowiek niepostrzeżenie tracić przytomność. Dodatkowo jeśli niedobór tlenu powodowany jest przez gazy obojętne (np. azot, argon, hel itp.), osłabienie funkcji nie jest zauważalne dla poszkodowanego.
W normalnych warunkach stężenie CO2 w powietrzu wynosi między 0,2 a 0,5%. Gdy jego stężenie wzrośnie do 6% odczuwamy lekką duszność, znużenie oraz obniżenie spostrzegawczości. Przy stężeniu ok. 10% duszność jest znaczna. Pojawiają się omamy i rośnie otępienie, a po kilku minutach następuje zamroczenie. Stężenie CO2 między 10 a 20% powoduje dodatkowo zaburzenia rytmu oddechowego, drgawki, a ostatecznie zgon w wyniku porażenia układu oddechowego. Z kolei nagły wzrost stężenia powyżej 30% wywołuje śmierć na skutek porażenia naczyń krwionośnych mózgu i jego obrzęk.
Do skutecznego gaszenia pożaru konieczne jest stężenie CO2 znacznie przekraczające 30%, poziom ten powinien być osiągnięty w zaledwie kilkudziesięciu sekund.
Wybór optymalnego rozwiązania
Po konsultacjach technicznych ustaliliśmy z przedstawicielem inwestora, że w tym konkretnym przypadku optymalnym rozwiązaniem będzie zastosowanie systemu wykrywania i gaszenia iskier wodą. Po akceptacji rozwiązania przez ubezpieczyciela, zostało ono z powodzeniem wdrożone.
